Müezzinoğlu: 2-3 ay içinde Sağlık Bilimleri Üniversitesi kurulacak

hocam aman fizyoterapi açayım demeyin bölüm olarak zaten istihdam yok

Haydaaa, bir sağlık üniversitesinden vazgeçtik diyorlar bir de 2-3 ay içinde kurulacak diyorlar. Ne iş anlamadık.

Çok yakında sağlık bilimleri üniveritesi kuracağız,2-3 ay içinde sağlık bilimleri üniversitesi kuracağız.Sayın bakan devamlı olarak bu demeçleri veriyor,ancak meclis gündemine gelen kanunu son anda iptal ediyor.O zaman bu ne perhiz,bu ne lahana turşusu diye adama sorarlar.Yeter artık,sayın bakan bu konuda inandırıcılığını kaybetmiştir.

Ülkemizde, uzun zamandan beri asistan yetiştiren deneyimli, belli başlı Eğitim ve Araştırma Hastaneleri, günümüzde bir üniversitenin tıp fakültesi hastanesi gibi çalışmaktadır. Özellikle son 10 yıl içinde, bu hastanelerde çalışan hekimler güncel tıp literatürünü daha sıkı takip etmekte, klinik çalışmalarını gittikçe artan sayıda bilimsel makalelere dönüştürerek uluslar arası düzeyde saygın dergilerde bilim dünyası ile paylaşmaktadır. Kuşkusuz, bu çalışmaların sayısından ziyade objektif olarak kalitesinin de ortaya konulması yani bu çalışmaların bilim dünyasında bir ses getirip getirmediğinin belirlenmesi daha önemlidir. Bu durum, ulusal ve uluslararası arena saygın merkezlerde çalışan bilim adamları tarafından, hekimin bilimsel makalerine yapılan “atıf sayısı” ile değerlendirilir. Her hekimin bilim dünyasından aldığı atıflar, Alıntı endekslerindeki durumu, daha önemlisi “h-endeksi ve i10-endeksi” sınıfına girmiş atıfların sayısı ortadadır. Aynı zamanda, bu hekimler kimi zaman panelist, kimi zaman konuşmacı, kimi zaman moderatör olarak yurt içi ve dışı kongrelerde görevler almaktadır. Çoğu zaman kendi imkânları ile yurt içinde ve dışında saygın kurumlarda, teknolojinin getirdiği yenilikleri bizzat yerinde öğrenmekte ve kazandığı deneyimleri çalıştığı Eğitim ve Araştırma Hastanesindeki asistanlar ve uzman hekimlerle paylaşmaktadır. Bu şekilde çalışan hekimler mesleki durumunu daha ileriye taşıma isteğiyle, Üniversiteler Arası Kurulun Doçentlik kriterlerini fazlasıyla karşılayarak doçentlik sınavlarına girerek ve başarı elde ederek doçentlik ünvanı almaktadırlar (aynı tıp fakültesinde çalışan meslektaşları gibi). Malesef bu hekimlerin çok az bir kısmı, bir üniversitenin tıp fakültesi kadrosuna geçerek profesör ünvanını elde etmekte ve YÖK ile Sağlık Bakanlığı arasındaki özel bir maddeye istinaden, yeniden daha önce çalıştığı eğitim araştırma hastanesinde aynı kadroya görevlendirmesi yapılarak profesör olarak çalışmaya devam etmektedir! Bu bağlamda, son 10 yıl içinde belli başlı Eğitim ve Araştırma Hastanelerinde çalışan doçent ve profesör hekim sayısının hızla artmaktadır. Artık bu hekimler mesleki durumunu daha da ileri taşıyıp, aynı üniversite kadrosunda çalışan bir akademisyen gibi tıp fakültesi öğrencilerine teorik ve pratik ders anlatmayı ve tıp fakültesi öğrencisi yetiştirmeyi istemektedirler. Kuşkusuz aynı özlük haklarını da… Yani, Eğitim ve Araştırma Hastanelerinin, bir Üniversite çatısı altında birer tıp fakültesi şeklinde yeniden yapılanması ve hali hazırda ki akademik kadronun tıp fakültesi öğrencileri ile buluşturulması zamanı gelinmiş hatta geç kalınmıştır… Ancak bu sayede Eğitim ve Araştırma Hastanelerinde çalışan doçent ve profesör hekimlerimizin “1 saat ders anlatma” imkânı olacaktır! Sonuçta, Sağlık Bakanlığının ve hükümetin bu konudaki kararlılığı ve ısrarı oldukça yerinde iken muhalefet partilerinin ise bu kanuna dogmatik bir biçimde karşı durması yukarıda özetlenen durumun farkında olmadıklarını yani gerçek durumdan bi haberdar olduklarını göstermektedir. Bugün değil de başka ne zaman Eğitim ve Araştırma Hastanelerinde çalışan hekimleri dinleyecekler! Karşı çıkmak yerine, Eğitim ve Araştırma Hastanelerinde çalışan doçent ve profesör arasından YÖK’ün akademik kadrosuna yapılacak atanmalarda “liyakatın nasıl belirleneceğine” ve olabildiğince “özerk bir yapının” nasıl kurulacağı konusunda desteğe çok ihtiyaç vardır. Sağlık Bakanlığının ise akademik kadrolara yapacağı atamalarda kullanacağı liyakat sistemi ile atayamadığı akademisyenlerin vicdanını kanatmamalıdır…

sayın bakanım yapılması gereken bu olmalı. EAH lerindeki hocaların mutsuzluk, tükenmişlik, asistanına yeterli olamama duygusu, haksızlığa uğradığı inancından ve sadece poliklinik , performans sarmalından kurtulması, çalışmalara ve eğitime daha fazla zaman ayırabilmesi gerekiyor. bu sadece para ve emeklilikte yetecek maaş anlamına da gelmiyor. Bir çok eğitim görevlisi kendilerini daha çok motive edecek bu kanunu umutla bekliyor.