İşte zorunlu hizmeti 'zorunlu kılan' tablo: 9 bin atama 7 bin terk

Çalışma şartlarının zorluğundan yakınan doktorlar Sağlık Bakanlığı’ndan kaçıyor. Üç yıl içinde, bakanlıkça 9 bin 226 uzman hekim ve pratisyen atanmasına rağmen, aynı dönemde 7 bin 53 doktor görevinden ayrıldı

Çalışma koşullarının zorluğundan yakınan doktorların Sağlık Bakanlığı’ndan “kaçtığı” ortaya çıktı. Bakanlık 3 yılda 9 bin 226 uzman hekim ve pratisyen atadı, aynı dönemde 7 bin 53 doktor bakanlık hastanelerini terk etti. “14 Mart Tıp Bayramı” Sağlık Bakanlığı ile doktorlar arasında “zorunlu hizmet” ve “yabancı doktor” tartışmalarının gölgesinde geçerken, doktorların çalışma koşullarını bahane ederek Sağlık Bakanlığı’ndan adeta “kaçtığı” ortaya çıktı. AK Parti hükümetinin üç yıllık döneminde Sağlık Bakanlığı bünyesinde çalışmak üzere 2 bin 417’si uzman, 6 bin 839’u pratisyen hekim toplam 9 bin 226 doktor ataması yapıldı. Aynı dönemde Sağlık Bakanlığı’nda çalışmak istemeyip ayrılan hekimlerin sayısı ise 7 bin 53 oldu. Yine Sağlık Bakanlığı’ndan ayrılanların içinde uzman hekimlerle ilgili rakamlar da dikkat çekici oldu. Üç yılda atanan uzman hekim sayısı 2 bin 417, 3 yıl içinde istifa ederek veya başka kuruma geçerek ayrılan uzman doktor sayısı ise 2 bin 481.

İSTİFALAR HER YIL ARTIYOR

Bakanlık kadrosunda çalışmak istemeyip ayrılan hekimlerin yaklaşık yarısı da istifa etti. Üç yılda atanan 7 bin hekimden yarısı istifa ile ayrıldı. İstifaların yıllara göre dağılımı da her geçen yıl Sağlık Bakanlığı’ndan hoşnutsuzluğun arttığını gösteriyor. 2003 yılında 560 hekim istifa ederken, 2004 yılında bu rakam ikiye katlandı. 2005 yılında yine istifalar katlanarak bin 386’yı buldu. Üç yıllık dönemde Sağlık Bakanlığı yerine başka devlet kurumlarında çalışmak için onay isteyen doktorların sayısı da istifa edenlere yakın. Üç yılda 3 bin 574 doktor başka kurumda çalışmak için Sağlık Bakanlığı’ndan muvafakat aldı. Türk-Sağlık-Sen Genel Başkanı Önder Kahveci, hekimlerin bakanlıktan uzaklaşmasını çalışma koşullarına bağlayarak nedenleri şöyle sıraladı: “Doktorların doğu illerine tayin edilmeleri ve burada can güvenliklerinin olmaması, önemli bir neden. Sosyal imkanların yetersizliği, doktorların çalıştıkları yerlerde tıbbi cihaz ve ekipman yetersizliği önemli. Doğu illerinde görev yapan doktorların ne zaman döneceklerini bilmemeleri, rotasyon uygulaması ve ücret azlığı da onları ürküten faktörler.”


Yeni Şafak