‘Hasta hakları çalışan haklarının önünde!’

Geçtiğimiz hafta kutlanan hemşireler günü dolayısıyla birçok etkinlik yapıldı. Biz de bu meslek grubunun beklentilerini dinledik, elliden fazla hemşirenin gündeme dair görüşlerini aldık. Bu hafta her gün bir gündeme yer vereceğiz. Sonraki günler:

• Hemşirelikte branşlaşma olmalı mı?
• Hemşireler de reçete yazabilmeli mi?
• Yıpranma payı beklentisi nasıl?

konuları değerlendirilecek.

Bugün, sağlıkta şiddet olaylarına dair hemşirelerin görüşlerine yer veriyoruz.

Sizce sağlıkta şiddet olayları neden arttı? Bu olaylar hastalara bakış açınızı etkiliyor mu?

Hemşireler sağlıkta şiddet olaylarını yanlış hükümet politikalarına, hasta haklarının ön plana çıkarılarak çalışan haklarının göz ardı edilmesine bağladıklarını dile getiriyor. Bu konuda hastaların eğitimsizliğinin ve medyanın etkisinin önemi çoğu hemşire tarafından vurgulanıyor.

Stoma ve yara bakım hemşiresi: Giderek iş yükü artıyor, bir doktora ve hemşireye kişi başı düşen hasta sayısı çok fazla. Hasta yakını sabırsız. Her şeye rağmen hastaları ve yakınlarını anlamaya dinlemeye çalışıyoruz. Öyle anlar oluyor ki şiddet olaylarında gerekli mercilere başvurup cezai işlem bile başlatmıyoruz. Sağlıkta dönüşüm projeleriyle hastaneler son teknoloji düzenlendi ama ama sağlık çalışanlarının hiçbir durumu düzenlenmedi. Arada çok tezatlık var. Sağlıkta şiddet, eğitim müfredatına koyulmalı. Hastaya bakış açımı etkilemiyor yeri geliyor teröristi bile tedavi ediyoruz.

‘Doktorlar hep emir kipiyle konuşuyor, hemşireler ne yardımcı ne de melek!’

Yoğun bakım hemşiresi: Medyada sağlıkçıların, hastaları müşteri olarak gördüğü algısı empoze ediliyor. Hasta memnuniyeti gibi değil müşteri memnuniyeti gibi algılanmakta. Hasta kendisini müşteri gibi hissederek sağlıkçılarla empati yeteneğini kaybetti bence. Sağlıkçı köle olarak görülmekte, onların vergileriyle ekmek yiyormuşuz. Biz yapmamız gerekenden daha fazla emek gösteriyoruz. Hemşireler hastalar tarafından daha fazla fiziksel ve sözel olarak tacize uğruyor, bunun sebebi de hemşire-ebe ve doktorlar arasında bir birlik sağlanamadığı için hemşire meslek grubunun mobbing hedefi olarak gösterilmesi. Hastalar cezai yaptırım almıyorlar, böylece bağırıp çağırıp işlerini halledebileceklerini düşünüyorlar. Çalışandan çok hasta ve hasta hakları ön planda. Çalışanın hakkı elinden alınıyor her geçen gün. Hastanemizde bile ikili ilişkiler kullanarak muayene olabiliyoruz. Çalışanın öncelik hakkı yok, hasta ve hasta yakınının tahammülsüzlüğü had safhada.

Ar-Ge hemşiresi: Son dönemlerde hasta hakları çalışan haklarının önüne geçiyor. Hastalık durumuna adapte olmaya çalışan hastalar zaten adaptasyon sorunu yaşarken en ufak bir olumsuzlukta şiddete meyilli hale geliyor. Fakat sağlık çalışanları onlar için günlerce çabalıyor, yeri geldiğinde ailesi rolüne bürünüyor. Onların da bunu göz önünde bulundurarak biraz daha hassasiyet göstermelerini gerekiyor. Biz sağlık çalışanlarının hastalara olan bakış açılarını böyle olaylar olumsuz etkileyemez. Parçayla bütünü birbirine karıştırmamak gerekir.

Doğum ve kadın hastalıkları hemşiresi: Gerçekten ciddi bir iletişim problemi var, şiddet sorunu bundan kaynaklanıyor. Ne kadar güleryüzlü ilgili olursanız olun mutlaka bir şikayet geliyor. Bir gece nöbette üç tane aynı anda doğum var, iki hemşireyiz, acilden çok basit bir vaka, ayaktan gelen bir hasta var. Beni şikayet ediyor, şikayet etme sebebi de ben onu gülümseyerek karşılamamışım. Ben orada üç tane hatta altı tane canı düşünüyorum, ona rağmen bu hastaya vakit ayırıyorum acaba daha acil bir durumu var mı diye, ama şikayet ediyor. Tabi karakola gitmiş, olay savcılığa verilmiş, o gece polisler geldi. Polisler gülüyor, ya kusura bakmayın şikayet karakola yapıldığı için geldik yoksa bu şikayet konusu bile değil, diyorlar. Bu çok basit bir örnekti, ama hasta ve hasta yakınlarının işimize ciddi müdahaleleri var ve bizi çoğu zaman zor durumda bırakıyorlar.

Ameliyathane hemşiresi: Sağlıkçıların ikinci plana atılması ve hasta haklarının ön plana çıkmasıyla sağlıkta şiddet arttı.  Hasta ve yakınlarına sunulan fırsatlar doğru değerlendirilmiyor, çalışanlar üzerinde hak sahibi olduğunu düşünüyorlar. Hastalara hak verilirken bizlerin hakları mağdur ediliyor. Hasta beni, bağırdı diyerek yöneticiye şikayet etti, yönetici de anlayıp dinlemeden direk beni yargıladı. Bu sorunları uzaklarda değil kendi içimizde aramak gerekiyor. Bilinçsiz insanlar, medyanın etkisi ve hemşirelik mesleğinin gerektiği kadar değer görmemesi de diğer önemli sebepler. Sağlık çalışanları hükümet ve sosyal medya tarafından kimi zaman toplumun bazı kesimlerine hedef olarak gösteriliyor ve cezai yaptırımlar yeterli olmuyor. Şiddetin önlenmesi için çalışan haklarının iyileştirilmesi ve hastaların eğitilmesi gerek.