MEDİMAGAZİN HABER MERKEZİ-Sağlık sistemleri bir çok ülkede farklı olsa da hekimlerin konumları küresel sağlık düşünüldüğünde hemen hiç değişmiyor. ABD’den bir doktorun düşünceleri sizce de bir anlamda bizi anlatmıyor mu? İşte o yazı....
Kariyerime 80’lerin sonlarında başladım ve daha yeni emekli oldum. Mutluyum ki, tıp alanında çok büyük değişikliklerin yaşandığı“altın yıllarını” görebildim.
Kariyerim boyunca, denenen ve başarısızlığa uğrayan pek çok sağlık bakım reformuna tanık oldum. Teşhis ilişkili gruplar, Hillary Clinton reformları, özel sigorta vergisi, sahtekar genel sağlık sigortalarının yasaklanması, küresel ve torba ödemeler, anonim online hasta memnuniyeti değerlendirme programı, değer temelli ödemeler, Obama reformları ve daha birçoğu.
Tüm bu tecrübelerin ardından, benzer dönemlerde hekimlik yapanların da benimle aynı fikirde olacağı iki sonuca vardım:
İlki, bu sağlık reformu girişimleri ya tümüyle hata ya da diğerlerine nispeten iyi olarak sonuçlandı. İkincisi ise, her değişen uygulamayla birlikte hekimlerin pratikteki zorlukları arttı ve artmaya da devam ediyor. Görülen o ki onca denemede pek de bir fark yaratılamadı, öyleyse politikacılar bunun bizde zorluk yarattığını göre göre neden farklı bir sonuç için umut ediyorlar?
Yıllar önce geleceğin sağlık sistemini şekillendirmek için aynı masaya oturmuş güç oyuncularını hayal edebilirim; avukatlar, büyük ilaç firmaları ve sigorta şirketleri. Kim eksik peki, tabi ki hekimleri temsil eden biri!
Muhtemelen bir yerlerde birileri parlak bir fikir ortaya attı ve hadi doktorları suçlayalım dedi! Nasıl olsa iyi temsil edilmiyorlar, istediğimizi yapabiliriz. Sağlık hizmetleri maliyetinin bu kadar yüksek olmasının sebebi, şeytani doktorların düşük kalitede hizmet vererek, gereksizce yüksek oranda maaşlar almasıdır. Hizmet ücretini de bu şeytanlar yaratıyor. Nasıl olsa bu kadar kötü olan birkaç doktor her zaman bulunuyor, o zaman hadi bütün meslek grubuna aynı muamelede bulunalım ve istediğimizi yapalım.Medimagazin
Böylece, “Kötü Doktor Teorisi” son sağlık reformu olarak doğmuş oldu.
Hükümet mutluydu çünkü zayıf noktaya ne kadar taş atarsa o kadar oy toplayabilecekti.
Sigorta şirketleri mutluydu, çünkü parayı ellerinde tutmak için söylenebilecek bir bahane bulmuşlardı.
Büyük ilaç şirketleri mutluydu, çünkü onlara dokunulmuyordu.
Avukatlar mutluydu, çünkü “koruyucular” olarak hareket edebilecekleri mükemmel bir pozisyon elde ettiler. Bütün yollar mahkeme salonlarına çıktı. Çok fazla ilgi, çok az ilgi, yanlış tedavi, planlanmayan doğru tedavi hepsine hukuki dava kılıfı uyduruldu.
İşte son sağlık reformu “Kötü Doktor” teorisi ile hekimler ne kadar depresyona girerse girsin, tıp öğrencileri ne kadar borca batarsa batsın, hükümet yığınlar üstünde kontrolünü kurmaya devam ediyor, sigorta şirketleri kar etmeyi sürdürüyor ve avukatlara da dokunulmuyor.
Hastalar ise ne tarafa döneceklerini, kime inanacaklarını bilemeden iki ateş arasında kalıyorlar.
Bir ortopedi cerrahı olan Thomas D. Guastavino’dan.
