Medimagazin logo

Aile hekiminin hastasına vedası gözleri yaşarttı: ‘Çok üzüldüm. Kaldım öylece…’

Dr. Halil Aktaş’ın sosyal medyada paylaştığı aile hekimliği yazısı, okuyanlara duygusal anlar yaşattı. Aile hekimliğinde karşılaştığı hasta ile yaşadıklarını yazıya döken Dr. Aktaş; aile hekimliğinin diğer branşlardan ayrılan noktalarını işaret etti
Kaynak: MEDİMAGAZİN
Aile hekiminin hastasına vedası gözleri yaşarttı: ‘Çok üzüldüm. Kaldım öylece…’
Abone Ol:
Medimagazin google abone ol

Aile hekimi Aktaş’ın sosyal medya hesabında paylaştığı yazısı şu şekilde:

“Aile hekimliğini diğer dallardan ayıran en önemli özellik hastalarımıza sürekli bakım vermemiz. Neredeyse 11 yıldır birlikteyiz hastalarımla. Kimi büyüdü evlendi, kendi çocuğunu aşıya getiriyor. Kimisi de daha doğmadan takip etmeye başladık. Büyüdü ve bu hafta okula başladı. Bunlar işin güzel tarafı. Bir de yaşlanıp elden ayaktan düşen hastalarım var. Onları ziyaret etmeyi, onlarla sohbet etmeyi, tedavilerini takip etmeyi çok severim. Onların zaten en çok istediği de ilaç değil, elini tutman, hasbihal etmen, şefkat göstermen.

Celal amca, 95 yaşında. Mobil günlüğümde çok yazdım onu. Kalp yetmezliğinden ve prostat kanseri yüzünden son zamanlarda ciğerlerine kadar vücudu ödem dolu. Yalvar yakar hastaneye yatırtmış, hastanede ziyaretine gitmiştim. İki hafta sonra daraldı, taburcu ettirdi kendini. Geçen hasta izin dönüşü ilk ona uğradım mobilde. Oğlunun evinin kapısına doğru merdivenlerden inerken, camdan, odanın içerisinde onu gördüm. Yürümek için kullandığı alete kafasını dayamış, sırtında battaniye öylece duruyordu. Zili çaldım, açan olmadı. Fark ettim ki anahtar kapının üstünde, çevirdim kilidi açtım, içeri girdim. Celal amca uyuyordu. Elimi omzuna koydum, yüksek sesle selam verdim. Yavaş yavaş gözlerini açtı, kafasını bana doğru çevirdi.

“Doktor bey,hoş geldin” dedi. Geçtim karşısına oturdum. “Uyuyordun, uyandırdım, kusura bakma!” dedim. “Yok doktor bey, ne uykusu! Kaç gündür gözlerime uyku girmiyor. Gördüğüm gibi ha bunun üstüne kafamı koyup, öylece duruyorum” dedi.

Uzandım,battaniyesini kaldırdım. Ayaklarına baktım. Davul gibi şiş. Yatağındaki yastık sayısına bakınca, anladım ki ciğerleri de bir o kadar şiş.

“Geçenlerde ambulans çağırmış çocukların, bastonla kovalamışsın, neden gitmedin, niye öyle yaptın ki?” diye sordum. İşitmedi yada duymazdan geldi. Tekrarlayınca gözlerini yere dikti.

“Benim oğlan yoğun bakımda can çekişiyor” dedi. Oğlu mide kanseri. Son bir yıldır, Celal amcanın ilaçlarını almaya o geliyordu. Adam bir sene içinde eridi, hastanede yattığını biliyordum son zamanlarda. Ama kötüleşmiş, yoğun bakımdaymış.

O bu durumdayken, ben yaşamayı kendime hak görmüyorum doktor, gencecik o daha . Sabredemiyorum” dedi.

Vücudundaki şiş değil, evlat acısı yakıyordu yüreğini. Konuştuk biraz daha. Hastaneye gitmesi için telkinde bulundum. “Bak hastanede seni ne güzel görmüştüm. Git yine toparla” dedim.

Evin yanındaki merdivenlerden çıkarken döndüm, camdan odaya baktım. Kafasını yine önüne koymuş sırtında battaniyesi ile yalnızlığına bırakmıştım onu.

Dün mobil günümdü.

İlaç yazdırmaya sağlık evine gelen yaşlı bir hastam çıkmak üzere iken “Duydunuz mu? Celal Bey öldü. Az önce, hastaneden haber geldi.” dedi.

Çok üzüldüm. Kaldım öylece.

Allah rahmet eylesin diyebildim.

İçimden evladının acısını görmeden gitmesini teselli saydım, bir de son zamanlarda çektiği sıkıntılardan kurtulmasını.

İkindide cenazesi kalktı.

Bugün de oğlu öldü.

Aile hekimliği böyle bir şey işte. Hastanedeki verir ilacını, iyileştirir, taburcu eder. Ama biz kaç yıldır beraberiz. Her ziyaretimde “Gülümse fotoğraf çekiyoruz” derdim. Hoşuna giderdi.

Her gülüşümüzü mobil günlüğüme not düştüm. İstedim ki gidişini de not düşeyim.

Allah mekanını cennet etsin Celal amca. Sana ve oğluna gani gani rahmet diliyorum. “

aile hekimliği
halil aktaş
Yorum (9)
OSMAN ÇAKIR
SAYIN BAKAN,KUTSAL MESLEĞİ İCRA EDEN DOKTORLARIN ÜCRETLERİNDE ACİL DÜZELTME YAPILMALIDIR.EVE BEYAZ EŞYA SERVİSİ İÇİN 200 TL SADECE SERVİS ÜCRETİ ALINDIĞI,HERŞEYE ZAM GELDİĞİ YERDE ,BİR ADIM ATILMAMASI GERÇEKTEN İÇİMİZİ ACITICI BİR HAL ALMIŞTIR.MESLEĞİ YAPANLARA YAZIKTIR.EMEK SÖMÜRMESİDİR.AYLIK 70 KURUŞA HASTA BAKILDIĞI NERDE GÖRÜLMÜŞTÜR.BİRAZDA DOKTORLARI DÜŞÜNÜN BU KADAR İNSAFSIZLIK OLMAMALIDIR.
77
Cevapla
Ayşe
Gerçekten hayran kaldım meslektaşıma. Aileden biri gibi sahiplanmiş hastasını. Kendisini tebrik ediyorum. Yüreğine ve kalemine sağlık.
14
Cevapla
Nuray ç.
Allah rahmet eylesin.isinizi ne güzel yapıyorsunuz malesef çoğu Aile hekimleri ev ziyaretine sadece kağıt üstünde gidiyor. Yazık.
6
Cevapla
Miraç celenk 61
Dün doktor bey mesleginiz icabı bu manzaralarla karsilasmaniz cok acı verici olsa gerek Rabbim mesleginizi icra ederken daima yardimciniz olsun inşAllah Selamlar
12
Cevapla
Meral Çelik
Çok duygulandım..Böyle ,duygusunu kaybetmemiş, insanlığını yitirmemiş doktorlarımızi görmek yüreğimize su serpiyor..Allah yollarını açık etsin,onları her iki cihanda mükafatlandırsın.
14
Cevapla
Yorum Yaz
0/300

Bu haberler de ilginizi çekebilir