HER yıl her Mart ayının 14’ünde kutlanan, Türkiye’de tıp alanından çalışanların hizmet sorunlarının tartışıldığı, bilime katkılarının ödüllendirildiği bir anma gününde Prof. Dr. Ethem Güneren’in hikayesi doktorluğun ne kadar kutsal bir meslek olduğunu bir kez daha gözler önüne serdi. Son 7 yılda 3 bine yakın hasta gören, 600’e yakın ameliyat gerçekleştiren Prof. Dr. Güneren bu ameliyatlardan çoğunu bahçede, çadırda, elektriğin bile olmadığı yerlerde yaptı. Çünkü o, yıllık izinlerinde bile ‘Cannes’a, Paris’e değil’ Sudan, Filistin, Azerbaycan gibi ülkelerin en ücra köşelerinde hayatında hekim yüzü görmemiş hastalara kendini adayan Yeryüzü Doktorları’ndan biri.
Maden lambasıyla ameliyat
Bezm-i Alem Üniversitesi Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Bölümü’nden Güneren, 2006 yılında Samsun Ondokuz Mayıs Tıp Fakültesi’nde görev yaptığı sıralarda gerçekleştirdiği bir ameliyatla hayatının değiştiğini söylüyor ve 25 kiloluk acil yardım çantasını sırtlanıp yılda en 7-8 ülkeye gerçekleştirdiği umut yolculuklarının başlangıcını şöyle özetliyor: Kasım 2006’da Yeryüzü Doktorları Başkanı Prof. Dr. İhsan Karaman beni aradı. Sudanlı dudak yarığı olan 1.5 yaşındaki çocuğu ülkesinde ameliyat edecek doktor yokmuş. İstanbul’a geldim, bebeği tedavi ettik. Yeryüzü Doktorları ile tanışmam böyle oldu. Altı ay sonra da derneğin üyesi oldum.”
“2007’de Filistin’deki görevden sonra oturduğum sandalye batmaya başladı” diyen Güneren, “19 kez dünyanın en ücra köşelerine gittim. 5 binden fazla muayene 600’den fazla ameliyat yaptım. İki yıldır yıllık izinlerimi bu ülkelerde kullandım” açıklamasını yaptı. Ameliyatların çoğunun teknolojiden yoksun bölgede yapıldığını belirten Prof. Dr. Güneren, elektrik kesintisinin sık yaşandığı Somali’de operasyonun yarıda kalmaması için hemşirelerle başlarına madenci lambası taktıklarını açıklıyor.
KARİYERİMİZİN ZEKATI BU İŞLER
PROF. Dr. Ethem Güneren, Moritanya’da ameliyat ettiği 16 yaşında bir kızdan çok etkilendiğini ise şöyle anlatıyor: Damak yarığı ameilyatı yaptım. Hastam kendisine beslenme şeklini anlatan asistanıma ‘Yiyecek bir şey yok. Sadece su içerim merak etmeyin’ demiş. O vakadan sonra anladım ki biz gerçekten güzel bir şey yapıyoruz. Gazze’de 6 yaşındaki çocuğa ayaktan ele parmak nakli yaptık. Mikroskobu cebimizde götürdük. Sağlığımın, bilimsel ehliyetimin, cerrahi kariyerimin zekatı olsun diye yapıyorum bu işi ben.
