Mekke'de 2 Türk hemşire öldü

Başer kardeş, öncelikle yeni ünvanınız hayırlı olsun.Günümüzde sağlıkta başarı maalesef nitelik değil, nicelik olarak algılanmaktadır. Bir cerrahın başarısı ameliyat sayısıyla ölçülmektedir.Oysa asıl olan hastayı ameliyat etmeden derdinden kurtarmaktır.Malesef performans uygulaması nitelikli hasta bakmanın önündeki en büyük handikaptır.Doktor, işini geçim için yapmaktan kurtarılmalıdır.Geçim kaygısı gütmeden sırf hastasının derdini gidermek için işini yapmalıdır.Ayrıca yaptığı işi severek yapmak ve o işten zevk almak en büyük mutluluktur.

Başar hocam genel olarak haklısınız. Üniversite hastanelerine "daha az hasta ile daha fazla ödenek" bilimsel olarakta olması gerekendir. "Az hasta,çok ödenek" nasıl olacak? Çözüm, sizinde aslında belirttiğiniz şekliyle gayet basittir ancak çözümden önce; 13 yıl boyunca; devlet, üniversite ve eğitim araştırma hastaneleri tecrübelerine sahip olarak "çaresiz hastanın çaresi olma" konusunda bir itirazım var. Bahsettiğiniz örnekte ki "sevk öncesi arama" size çare olma fırsatı sunmaktadır. Yeriniz yoksa üniversite olarak çareniz biter. Hasta gelmez. Yönetmeliklerde sizi korur. Ancak Merkez Devlet ve Eğitim araştırma hastanesinde "yeriniz, ventilatörünüz olmasa bile "çare" olmak zorunda kalıyorsunuz. Gecenin üçünde bir ilçeden-bir özelden çatkapı entübe ya da komatöz bir hasta, yeriniz olmadığı bilindiği halde girer ve elde ambulayarak çare olmaya/bulmaya çalışırsınız. Yani "çare olma/bulma konusunda" derdimizin sizden de büyük olduğunu düşünüyorum. Kritik hastalarla uğraşmanın maddi karşılığı olmadığı konusunda da sizinle hemfikirim. Çözüme gelirsek; mevcut performans sisteminde "maddi karşılık aramak" maalesef kalıcı çözüm getirmeyecektir. Ancak "Maddi Adaletsizliğin" çözülmesi ile sorun ortadan kalkacaktır. Sevk aldığın komatöz hastalara, saatlerce uğraştığın hastalık alevlenmelerine, travmalara, laylaylom polikliniğe kontrole giderken verilen ile aynı maddi değer verilmektedir ve asıl yanlış olan budur. Bu "maddi adaletsizlik" çözülmelidir. Kritik, kötü hasta ile uğraşmak zorunda kalanlara bir ayrıcalık sağlandığında, sadece üniversitelerin iş yükü için adalet sağlanmakla kalmayacak, böyle hastalarla uğraşmak zorunda kalan tüm hastanelerde, tüm branşlardan tüm hekimler için de adalet sağlanabilecektir. Yazınızdan sizinde aslında bu yönde düşündüğünüz açık. Küçük itirazım dışında tamamen destekliyorum. Eminim ki Devlet ve Eğitim Araştırma hastanelerinde krititk hastalarla çalışan tüm hekimler, üniversitelerin bu yönde atacağı her adımı destekleyecektir. (Bu arada bunları Antalyadan yazıyorum. Bahsettiğiniz üç büyük ilden değiliz ancak Muğla-Isparta-Burdurdan ve ilçelerden sürekli sevk almak zorunda (!) kalan gariban eğitim araştırma ve devlet hastaneleriyiz) Antalya'dan Selamlar.